πασιφαής

μου αρέσει η πανσέληνος.
αποδεικνύει ότι μπορείς να ξαναγίνεις ολόκληρος κομμάτι κομμάτι.
και ξέρεις κάτι;
ποτέ δεν έλειπαν τα κομμάτια σου.
ήταν πάντα εκεί και περίμεναν να τα δεις.
και δεν τα βλέπεις.
είναι που κάποιες φορές θέλεις να χάσεις τα κομμάτια σου.
και πάντα μένει το γιατί σ'αυτό το θέλω.

"give me a break"

Σε κάποια σειρά πρέπει να το άκουσα. Τι ωραίο, τι ευγενικό. Σα να ζητάς ευγενικά από τον άλλο την άδεια να σε παρατήσει στην ησυχία σου αλλά ουσιαστικά δεν του ζητάς τίποτα. Μια διαταγή είναι.
Με γοήτευσαν τα παραπάνω μάτια πάνω μου αλλά θέλω πάλι να μείνω μόνη μου.
Εγώ, το πληκτρολόγιο, η οθόνη. Και οι εκλεκτοί δικοί.
Όπως είμαι με το τετράδιό μου.
May I?

Θέλω ένα διάλειμμα. Είναι όπως στο σχολείο που δεν ήθελα να κάνω μάθημα αλλά δεν είναι και ότι περνούσα ωραία στο διάλειμμα. Ειδικά όταν είχα κατεύθυνση.
Μήπως μου λείπει η κατεύθυνση τελικά;

Η κατεύθυνση.

πώς αλλιώς ;

γιατί αν δεν πανηγυρίζω μαζί σου, 
                                                       δεν έχει την ίδια χάρη.



πες μου κάτι που να έχεις και να μην το αγαπάω.
κάτι που να υπάρχει μέσα σου κι έξω σου που να μην το αγαπάω.
τίποτα. τ'ακούς;
όλα τ'αγαπάω.
όλα, όλα, όλα.
ένα μόνο δεν αγαπάω.
το μακρυά σου.

λάκκος με σκατά και μίσος και βρώμα και φίδια και στάχτες και συντρίμμια και υγρασία που τρυπάει τα κόκαλα και μούχλα και πόλεμο και ναρκωτικά και εφιάλτες και κλάμα και τρέμουλο και...
 ΧΑΟΣ.