18.2.12

σκελετός

"Ένα μάτσο κόκαλα είσαι βρε κορίτσι μου!", είπε αφού μου χάιδεψε την πλάτη η μαμά.
Χρειάστηκε μια αποχή απ' τις βλακείες, μια ίωση κι ένας θάνατος.

ΥΓ: Ο Θεός δεν παίζει δίκαια.

17.2.12

Καλό σου ταξίδι φίλε μου, καλό σου ταξίδι κι εσένα ξένε.

Πόσοι θα χαθούν ακόμη εξαιτίας σου;
Την κατάρα μου νά' χεις γαμημένη ασθένεια.
Έχεις πάρει τόσο κόσμο. Αχόρταγη πόρνη. Αχόρταγο, λαίμαργο κτήνος. Αν ήσουν γυαλί θα σ' έσπαγα. Αν ήσουν άνθρωπος θα σ' έφτυνα στο πρόσωπο. Τώρα που είσαι μια ακαθόριστη μάζα μέσα στον άνθρωπο τι να σε κάνω; Θά' θελα να σε κάψω. Να σε πνίξω. Να σε σύρω στις λάσπες. Να σε κατασπαράξουν τα θηρία. Να πάθεις κακό. Γιατί είσαι δυνάστης. Είσαι ένας τύραννος που δε δείχνει έλεος. Στερείς από ένα 17χρονο αγόρι τη ζωή του. Σε νικούσε επί 8 χρόνια κι εσύ, χωρίς καθόλου τσίπα, του στερείς τη ζωή. Στερείς από δυο μωρά, που δεν έχουν χρονίσει ακόμα, τον πατέρα τους. Στερείς από αυτούς που σε νίκησαν, την πραγματική ζωή. ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.

4.2.12

το γαμώ τα πάντα

Το έρχεσαι στα όριά σου. Το δεν αντέχεις άλλο. Το φωνάζω. Το βροντάω τις πόρτες. Το γαμημένο τριπάκι της σχολικής ηλικίας. Το ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Το θέλω να φύγω. Και το... όταν φεύγεις βλέπεις όλα τα παραπάνω με ουδετερότητα. Όχι με αδιαφορία και υποτίμηση. Όχι. Γιατί τότε άξιζαν. Τότε σε βοήθησαν. Τότε...τα είχες ανάγκη.
Τότε έλεγες ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ και έβγαινε μια κραυγή από μέσα σου.

Συγγνώμη που βρίζω, αλλά το συνηθίζω.